Het zou een rubriek kunnen worden: ‘De regel van vandaag’. Je kent het wel: je leest een boek, krant of tijdschrift en dan is daar plotseling zo’n regel die je frappeert, die je noopt even op te kijken en in de verte te staren. Voor een regelmatige lezer zoals ik is dit een dagelijkse ervaring en een van de redenen om te lezen: de kans onthutst/geroerd/getroffen te raken door een paar woorden in de juiste volgorde eindigend met een punt. Vandaag gebeurde het al vroeg. Ik herlees Platform van Michel Houellebecq. Te midden van de passieloze seks, extreme individualisering, wanhopige afgestomptheid ineens deze zin: “we bevonden ons in de kortstondige eeuwigheid van een gelukkige middag”. Boink. Met deze regel dein ik vandaag de dag door.