Het is vandaag de laatste dag van de herfstmaand. Op de valreep dit gloednieuwe gedicht.

In een wereld

In een wereld waarin alles weer opnieuw kon gebeuren
− ­die weer onstuimig was, herkende ik je, je werd weer
dezelfde als op die zwart-witfoto in mijn hoofd, portret
dat nooit af is, loods in een wereld die aan het luwen is,
waarin alles zo vredig zal worden als dit lome doezelen
in een appelgaard in een ligstoel in september in het nu.