In een afgeschermd hoekje van mijn computer bevindt zich een heimelijk bestandje met de naam ‘Scabreus’. Van Dale geeft bij ‘scabreus’: gewaagd, schuin, onwelvoeglijk. En zo is het helemaal. Het betreft heel korte versjes die in de loop der jaren uit de dirty corners of my mind zijn ontsproten en die nog nooit door iemand anders dan ikzelf zijn gelezen. Dat komt vooral doordat deze uitingen nooit in een bundel ‘pasten’. Ik had een vaag plan de verzameling te laten groeien en die dan onder pseudoniem uit te geven. Maar de collectie groeit maar mondjesmaat (zo’n viezerik ben ik kennelijk ook weer niet) en iets dergelijks onder pseudoniem uitgeven vind ik bij nader inzien laf (zo eerlijk ben ik dan weer wel). Vanochtend onder de douche (nee, de associatie kwam anders tot stand maar wie gelooft mij nog?) bedacht ik me dat ik deze versjes wel met mijn schare internetvolgelingen kon delen. We zijn hier toch onder ons. Vandaag de eerste, later meer. Ik zie jullie afkeurende reacties graag tegemoet.

Kalendermeisje in brandweerkazerne

Kijkt zó vurig
dat het hele korps
al is uitgerukt.