Lang niet geblogd. Maar dat betekent niet dat ik niet met de gedichten bezig ben. Vorige week heb ik met m’n eerste lezer, Hans Stuve, de eerste versie van de nieuwe bundel besproken. Amai, hij heeft me met behoorlijk wat huiswerk naar huis gestuurd. Lastig hoor, ik schrijf liever dan dat ik herschrijf. Al die afwegingen die er moeten worden gemaakt (“moet ik hier ‘dit’ in ‘het’ veranderen?”). Mijn valkuil is dat ik de neiging heb soms te ‘redeneerderig’ te worden. Ik zou iets vaker het devies ‘show don’t tell’ moeten toepassen.

En dan heb ik deze week ook nog met ouwe getrouwe theatertechnica Ineke een eerste gesprek over Gedichten Geduid gevoerd. Dat is de theatervoorstelling rondom mijn poëzie die er aan staat te komen. Was erg leuk om haar na vele jaren weer te zien.

Voor zover de ontwikkelingen aan het poëziefront. We zitten dus niet stil, wil ik maar zeggen.