Maandgedicht juni

Tijdens de zomerzonnewende (21 juni) staat de zon op haar hoogste punt aan de noordelijke hemel. De langste dag van het jaar is ook het feest van de Keltische maangodin Litha. Een cultus die het moment markeert waarop je vol moet zijn van levensvreugde, terwijl je je tegelijkertijd bewust dient te zijn van de terugkerende duisternis.

Zomerzonnewende

Een lange juniavond, vier rustig slapende naasten
en de beneveling van cognac en poëzie zijn nodig
om een tastend leven het hoofd te kunnen bieden.

Ik vrees steeds vaker de verre of nabije juniavond
waarop de onbezonnenheid achter al mijn keuzes
zich niet meer even wegspoelen of bezweren laat.

In wezen ben ik alleen op zoek naar jou gebleven,
en moest ik hiervan steeds verslag aan jullie doen

in wat wel de twee kleinste grootste woorden zijn.

Nu betekent er huist een diepe nacht in alle dagen
en hier is deze achtertuin waarin ik dronken word
en in een jaarlijks ritueel aan al mijn slapers denk.

Dit bericht werd geplaatst in Gedichten (in berichten). Bookmark de permalink .

Een reactie op Maandgedicht juni

  1. cor3306 zegt:

    spreekt mij wel aan en vooral zo’n regel als…een tastend leven het hoofd te kunnen bieden….

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s