Gedicht voor in de herfstvakantie

Zondagswandeling

Magistraal herfstbos, het grote gouden verval,
door slurpende modder op de lucht van stinkzwammen af,
schimmeldraden zoeken, laatste luie springzaden knijpen,
het wat we al wisten ontdekken – alles als vanouds.

Glimmende kastanjes, liefsten in licht waarvan ik
bijna huilen moet, de takjes in de beek zijn onze bootjes,
pluimen knakken en dan opeens de volle omvang
van het doordeweekse misverstand dat alles is en blijft.

Dit bericht werd geplaatst in Gedichten (in berichten). Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s