Dit is de Lodewijkslinde bij Kasteel Vorden. Hier zou in 1672 Lodewijk XIV tijdens zijn veldtocht door de Nederlanden hebben gerust. Ik schreef er ooit onderstaand gedicht bij. Vier van de zeven gaan eerdaags weer op stap – of zoals ze het zelf noemen: ‘Heeren Buitengaats’.
Lodewijkslinde
Zo’n boom heeft de tijd, weet wel beter
dan zij met hun leven, zeven mannen
onder de woudreus gezeten, jagen zeven
schimmen na, laten de fles rondgaan.
Verleng de rust, zet hier een hek omheen,
schrijf de gedenksteen: er pleisterden
eens zeven onder deze boom, ze dronken
hun jenever en vervolgden hun weg.
Geen van de zeven wist beter, één dronk
de fles leeg, één verrees, één talmde,
één volgde de ander, één keek om en één
heeft geschreven – geen is gebleven.
mooi blijft het en binnenkort zie ik dan dei 7 zuipschuiten ook. De naam lodewijk intrigeert mij om verswchillende redenen
Leuk ! Door Cor hier naartoe verwezen…;o)
Geen linde dit keer, wel een enorme kathedraal, een goed museum en een prachtige coulissen landschap.
Vier mannen liepen verwonderd door het nevelige Bergische Wald en beoordeelde de nieuwbouw van de bezochte stad. Als matig.