Avondvaart

Niets mooier dan met de mannen op zeiltocht gaan.
We gaan de tijd inhalen die we achterlieten, varen
via pampus naar de evenaar en heffen de jenever
want het gesprek mag nergens over gaan. Dus
het donker van de dag gereefd en in de kuip
oude liefdes herbeleefd. Vannacht wordt
het waterkoud winterjassenweer, maar
verhalen van kameraden verwarmen
nog het best. Het wordt aan boord
al later en later. Tegen de romp
klotst stil het water. Hoor, het
is het luisteren van de diepte.
Ssst, het is niet ver van ons
vandaan, een zeemansgraf
zendt signalen, zacht als
dit vers voor het slapen
gaan. Dan drinken we
nog wat en eten we
nog eens en spelen
en lachen we tot
het licht wordt
en de jongste
dag dan ook
eindelijk
en echt
begint.