Doe-het-zelfhaters

Ze hebben steevast grootvaders
die meubelmaker of loodgieter waren,
ze hebben gereedschapskisten met blauwe vinger-
knellende scharniervakken en ze hebben een badkraan
met een archaïsche Engelse maat waarvoor ze
al twee keer naar de bouwmarkt moesten rijden
om een koppelstuk om te ruilen
met een tegengestelde schroefdraad
welke door het houthakkershemd van de sanitairafdeling
te midden van een samenzwering
van holle wandpluggen, knelsokken,
mantelpijpen en rioolbuismoffen
‘typisch een antiek gevalletje’ wordt genoemd.

Dan willen doe-het-zelfhaters stante pede
een ander bestaan waarin onder het oppervlak
van het nog niet of niet meer functionele
niet altijd afwijking en onwilligheid heersen.

Een utopia vol stille werklui
met alle tijd voor de mooiste klus:
het smeden van een goede eerste zin.