Adresboekje

De kaalslag in mijn adresboekje lijkt nu echt te zijn begonnen,
niet langer laat het lot zich alleen maar vastpinnen onder de L,
almaar vaker lopen mijn doorhalingen van de D-bladzijden af.

Het niets onder de N verzwelgt niet alleen namen & nummers,
ook van oude werkkringen, ex-geliefden, voorlopige adressen
en nevelige herinneringen bij verjaardagsdata loopt de inkt uit.

Kan ik dit verloop tot staan brengen, met schone lei beginnen,
een nieuw boekje kopen – zoals op je zestigste een nieuw bed,
waarvan je dan mag aannemen dat het ook je doodsbed wordt?

Of blijf ik verder schrappen, mijn logboek van het volle leven
gedurig een beetje onleesbaarder makend? Straks laat ik enkel
dit kladderige vergeetboek na en nieuwe obliteraties in andere.