Zandweg

springbalsemien

Zandweg

Zonsopgang, september,
met duim en wijsvinger
springbalsemienpeulen
tot ontploffing brengen.

Ik dien me niet alleen
van jou te verwijderen
– ook moet ik scheiden
van een jaar boordevol.

Mijn hersenneuronen
die het moment creëren
en jou in die beleving
voortdurend bijmengen.

Damp slaat van de velden,
de dag baart onverhoeds
een kloeke koe – ik moet
de vlakte verwelkomen.

 

Dit bericht werd geplaatst in Gedichten (in berichten). Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s