Van kindsbeen af

pleister2

 

 

 

 

Van kindsbeen af

‘Kom, ook Juliana moet
gewoon zelf haar eigen billen afvegen.’

Handen wassen, lof opeten,
veters strikken, een pleister afknippen.

Ze leerde me al het eerste,
nu leer ik van haar ook hoe het laatste.

Vrienden altijd in de zon,
slijtage met een kwinkslag aanvaarden.

Koken voor veertien dagen
en elke dag opnieuw iets moois creëren.

Dit bericht werd geplaatst in Gedichten (in berichten). Bookmark de permalink .

Een reactie op Van kindsbeen af

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s