Resumé

Tijdens het aardappels schillen was hij verliefd
op haar geworden, er volgde een onweersnacht
en voor het eerst vrijden ze met elkaar.

Ze leefden hun levens, ze huilden meer dan dat
ze lachten, ze plantten zich voort en ze stierven
kort achtereen. Voor het laatst klonk

het verhaal van die aardappels en onweersnacht.
En ze raakten vergeten, verwerden tot woorden
waarin hun bestaan werd samengevat

door onwetenden gebezigd tot vandaag de dag:
aardappels, een onweersnacht. Het uitgedoofde
restant van eersteling en bliksemslag.

 

 

Dit bericht werd geplaatst in Gedichten (in berichten). Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s