Schakel

Een duif op het dak van de overburen
steekt niet af tegen loodgrijze wolken.

Ik zie slechts die alomvattende leegte,
heb na dertig jaar weer een zware dag.

Orde der dingen: ik kan jou niet meer
treffen; zoals telgen ooit niet meer mij.

Ik doe binnen de lampen aan – alleen
dit woord rest – het is ál wat ons rest.