Verwaarloosde boomgaard

Kronkeltakken reiken onwennig naar de hemel,
de grond is een gistend moeras van appelmoes.
De boer heeft de voorjaarskruinen ongesnoeid –
de najaarsoogst ongemoeid gelaten. Is hij soms

weggegaan? Doodgegaan? Wie zal het zeggen.
Wie kent als geen de gerichtheid van groeikracht,
weet beter dat verspilling van leven geen hoger
maar een ander doel dient, dan de eenzame boer?