Culemborgs stadsgedicht 16

Acces

Vroeg in het voorjaar, lunch op de punt van de krib,
het monumentale Lekacces omringt me met vragen.

Bezing mijn weidsheid, beschrijf mijn details, dicht
mijn ooit verboden kringen nieuw bestaansrecht toe.

Ik wou dat ik het kon, door de diepste linies breken:
die achteloze overweldiging van het nu opschrijven.

 

Dit bericht werd geplaatst in Culemborgse stadsgedichten. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s