Stiltegebieden

Om thuis te komen moeten we naar buiten gaan;
een zomeravond zitten op de zomerdijk,
ooievaarsnest, schoorstenen van de steenfabriek,
een fuut die kalm een v in het wiel grift:
vrede – op een steenworp afstand van de wereld.

Om kleuren te zien moeten we het wit inkijken;
in dichte mist met de slee van een duin,
dofgeel riet, hardrode konen, sepia vossenpoep,
de verstaanbaarheid van stiltegebieden:
elkaar ‘we bestaan’ zeggen zonder dit te zeggen.