Culemborgs stadsgedicht 28

Limietpaal

Heb je wel eens een fazant
van schrik horen wegvliegen?
Heel anders dan
bijvoorbeeld een meeuw.

Struinde je ooit in december
door een verlaten uiterwaard?
Onvergelijkbaar met
een lenteboomgaard in bloei.

Ken je het verkleumende
van sommige herinneringen?
En dat milde dat dan soms
van molshopen uitgaat?

Hier zit ik op een limietpaal
in laag laat licht aan de rivier,
wel en niet wachtend
op je komst.

 

Dit bericht werd geplaatst in Culemborgse stadsgedichten. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s