Culemborgs stadsgedicht 33

Zomer

Het vaste rondje over de dijk:
zo’n wolkenlucht die je elke avond
voor het eerst ziet.

Ook zonder iets hogers
ligt ondoorgrondelijkheid
in ieder moment voor het oprapen.

De golven in de rivier,
de textuur van een akker,
het spectrum aan groenschakeringen.

Eindeloze variatie van hetzelfde,
alleen hiervoor
het eeuwige leven te bezitten.

 

Dit bericht werd geplaatst in Culemborgse stadsgedichten. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s