Culemborgs stadsgedicht 57

Een duwtje

De veerstoep is weer eens goed geschrobd,
een vlot geraakte ton is zacht gestrand, de stroming
neemt af, oevers groeien weer naar elkaar toe,
het waterpeil is nu zichtbaar aan het dalen.

De wulpen landen weer in de waarden, de pont
is door geen snelstromende stronk geramd,
die goeie ouwe Lek gaf ons, mak landvolk, argeloze
oeverwalbewoners, deze week een duwtje.

 

Dit bericht werd geplaatst in Culemborgse stadsgedichten. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s