Iets te zeggen
Ik weet niet wat de uiterwaard
me wil vertellen, ik heb geen idee
wat de murmelende rivier me
toe te vertrouwen heeft.
Twee eenden penselen een plas
in tekens die ik niet herken,
aan de heldere hemel schrijft
een spreeuw een duister verhaal.
Een rij jichtige knotwilgen staat
slechts schijnbaar te zwijgen,
een windvlaag fluistert raadselen,
onverstaanbaar ruist het riet.
Ik begrijp niets, alleen dat dit alles
me iets te zeggen heeft,
iets wezenlijks,
iets van ver voor en ver na mij.
een ochtendgroet van een jichtige knotwilg
… en een avondgroet van een raadselen fluisterende windvlaag