Terug naar de berg (6)

Reünie

Hoe de leugen ze jong had gehouden, hoe het leven
had kunnen zijn en hoe ze nu, ieder voor zich,
vroegere vrienden, na het weerzien, het terugkijken,
de nacht instaren tot het bloedrood gaat dagen,
het diepst het verlies van wat vermeend blijkt te zijn.

 

Dit bericht werd geplaatst in Gedichten (in berichten), Terug naar de berg. Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s