Ter gelegenheid van gedichtendag een nieuw gedicht.

    Morgenstond

Dit is vertrouwd: wakker worden
met een ineens-weten-wat-ik-zeggen-wil.

De spiegelrand
die een kier zonlicht breekt
in dartel dansende 
het niets ontkennende regenboogjes.

Levenstekens om door mij
secuur tot woorden te worden gesmeed.

Noem het houvast, noem het hoop,
wat telt is
dat ik opnieuw een dag
nieuwe wonderen benoemen mag.