Voldongen

Poëzieweek 2020… (2)


     Voldongen

Lichtgrijs is de deur
waaraan het onheil niet voorbijtrok.

De foto op Facebook
straalt vooral heel veel lol uit.

Op de schuldige plek
ruist een briesje door het struikgewas.

De teruggevonden fiets
bezit geen een opmerkelijk kenmerk.

Het is gewoon weer vrijdag
en opnieuw het einde van de middag.

De rimpelingen in het meertje
zijn enkel de rimpelingen in het meertje.

Er voltrekken zich intussen
alweer nieuwe onherroepelijkheden.

Dit bericht werd geplaatst in Gedichten (in berichten). Bookmark de permalink .

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s