Categorie archief: Poëticaal
Een nog levende vriendin
Na afloop van een voordracht kwam er een oudere lezeres op me af. Ze had van mijn poëzie chocola trachten te maken maar liep steeds tegen een onduidelijkheid op: “wie is toch telkens die ‘je’ waarover of aan wie u … Lees verder
Enumeratio
Vanavond lees ik voor in de lokale boekhandel in het kader van een ‘poëziemarathon’. Ik wil er ook m’n laatste gedicht voordragen dat deels de vorm van een opsomming heeft. Dat bracht me op het idee om eens na te … Lees verder
Pluk een roos
Ik ben een tijdje stil geweest. Ik bedoel in de zin dat ik geen bijdragen aan deze site heb geleverd. Er is het een en ander gebeurd deze (na)zomer. Maar daarover niets. Drie weken geleden kocht ik een boek van … Lees verder
Het wordingsproces van een gedicht (slot)
Ik begin het gevoel te krijgen dat het gedicht nu wel eens ‘af’ zou kunnen zijn. Wat heb ik inmiddels, eens kijken: Nachtrit Het was zo’n keer dat het leven z’n verwachtingen inlost: na een dag op het wad gedrieën … Lees verder
Het wordingsproces van een gedicht (4)
Eens overzien wat ik nu heb: Nachtrit Het was zo’n keer dat het leven z’n verwachtingen inlost: na een dag op het wad gedrieën in een auto door de nacht, manmoedig landinwaarts, één op de achterbank, de ander achter het … Lees verder
Het wordingsproces van een gedicht (3)
Nu moet ik eerst aan de eerste strofe gaan werken. Allereerst mogen de verhalen eruit. Die worden nu twee keer in het gedicht genoemd, namelijk ook in de tweede strofe. Daarnaast kom ik bij het zoeken naar een synoniem voor … Lees verder
Het wordingsproces van een gedicht (2)
Eens overzien hoe het gedicht er nu uitziet, en passant verander ik ook de titel: Nachtrit Na een dag op het wad landinwaarts door de nacht, drie vrienden met grote verhalen, kortom de kiem van een kameraadschap. Eén zit op … Lees verder
Het wordingsproces van een gedicht (1)
Ruim tien jaar geleden maakte ik een wadlooptocht met een stel mannen die ik op dat moment nog niet zo goed kende. De zware gezamenlijke prestatie leidde ontegenzeggelijk tot verbroedering. Na afloop van de tocht reed ik met twee kerels … Lees verder
In antwoord op je vraag…
Beste Rick, Wat leuk dat je een (oud) gedicht van mij hebt uitgezocht om voor het vak Nederlands te bespreken. Ik zal je niet exact gaan voorkauwen waar het gedicht over gaat (als ik dat al zou kunnen), maar ik … Lees verder
Waarom schrijft u gedichten?
Hoe vaak wordt deze vraag niet gesteld. En het antwoord weet ik niet! Ik weet wel dat ik schrijven ervaar als een noodzaak in mijn leven. Ik weet ook dat mijn gedichten geen enkel algemeen door de wereld erkend doel … Lees verder
Autobiografisch langs een omweg
Mijn gedichten lijken op het eerste gezicht zeer autobiografisch, en zijn dat grosso modo vaak ook wel. Ik schuw de emotie niet en doe in mijn gedichten kond van mijn gevoelsleven. Maar – en dit is echt een hele grote … Lees verder
Ik ben geen god in het diepst van mijn gedachten
Poëzie is geen verheven kunst, en de dichter is geen godgelijke voorganger (wat dat aangaat heeft de bekende regel van Kloos “Ik ben een god in het diepst van mijn gedachten” veel verwarring gezaaid). Dichters zijn ook geen romantische zweverige … Lees verder
Geen winterdichter
Naar aanleiding van mijn vorige bijdrage aan dit blog (gedicht met de titel 25 mei) heb ik mijn ‘oeuvre’ (of in de woorden van Remco Campert: “mijn werk dat maar geen oeuvre wil worden”) eens doorgelicht op de maanden van … Lees verder
Polemiek
R. schrijft n.a.v. de voorstelling: Toen ik hoorde en zag dat je een themawoordenboek gebruikt, fronsten mijn wenkbrauwen zich. Met het themawoordenboek in mijn hoofd zie ik luie, zuipende dichters voor me. Een gedicht moet zichzelf schrijven en dat kan … Lees verder
Alle poëzie dateert van vandaag
Ik ben hard bezig de teksten voor de komende voorstelling uit m’n hoofd te leren en wil er daarom nog zo weinig mogelijk in veranderen – want anders onthou ik ze nooit. Maar ook lees ik het fijnzinnige gedichtendagessay van … Lees verder